Шамун ФидаиГабдулла Тукай

Төн иде, моңнар белән
Чиртеп сазын ул җырлады,
Моң белән, хәсрәт белән
Тулган иде бар җырлары.

Тыңлады урман вә таулар,
Тыңлады ай, йолдызы…
Шул моңыннан уйга талды
Җир кызы һәм күк кызы.

Атты таң әкрен генә һәм
Сүнде йолдыз, сүнде ай…
Шул матур йолдыз белән
Әкрен генә сүнде Тукай.