1910

(Федоровтан мокътәбәс) Галибанә яктырып, әкрен генә ал таң ата; Моңланып, хәсрәтләнеп, ялкау гына ак ай бата. Бер-бер артлы юк булып, күкләрдә йолдызлар сүнә; Таң җиле куйды исеп, яфраклар аз-аз селкенә. Пәрдәдән чыкты, ачылды ямь-яшел кыр...

(Рәхмәте илаһия гомуми*) Бәшарәт сезгә, и әһле Петербург! Шулай ук сезгә дә, әһле Нью-Йорк! Бәшарәт сезгә дә, и Берлин әһле! Шулай ук сезгә шатлык, Лондон әһле! Бәшарәт сезгә дә, карсак японнар! Бәшарәт сезгә, чиннәр һәм...

Бер заман йорт кошлары, хайваннары Хуҗаның каршына килделәр бары: — И Хуҗа, безгә ризык биргән Хуҗа! — Дип, сакалын селкетеп сөйли Кәҗә: — Үзеңә мәгълүм, сиңа мин сөт бирәм; Күп ашатсаң, аз да бирмим, күп...

Галәлгомья фикер йөртми бераз да, — Ук аткан төсле үрдәк яки казга, — Тисен бу дип Мөхәммәт хәзрәтенә, «Исабәт»ләп бер ук аттым Хиҗазга. Исабәт итмәде ләкин бераз да, Зарар бирмичә хаҗ, руза, намазга, Бераз әйләнде...

Ихтыяҗын гарз итеп килсә теләнче капкаңа, Каты сүзләр берлә инсаниятен син таптама. Син кеби һәм ул теләнчеләр дә — Алланың колы; Кул суза, мескин! — бәхетсезлек вә ачлык аркылы. Күрмәгез бер яклы дип сез бу...

Яз, ни язсаң да, синең бар — язганыңның нашире; Ашлыгың үстисә — бир, тайярдыр аның гашире. Тик онытма: бер заман гүргә керер ялгыз башың; Һичберәү булмас яныңда: иптәшең һәм кардәшең. Барча әгъзаң чиркәнеч һәм куркыныч...