Ninni ninni eder bu,
Buhara’ya gider bu;
Buhara’dan dönünce,
Hoca olup, yetişir bu.
Yeşil cüppe giyer bu,
Beyaz sarik takar bu;
Bey kızı gerek der,
Zengin kızı ister bu.
Nazlanmadan verirler,
Dünürler gelirler:
"Çok yaşasın genç âlim,
Bey kızı", derler.
Meclise girer bu,
Karar çıkartır bu;
Böylece buraya,
Vali olur bu.
Rahat ömür sürer bu,
Çok itibâr görür bu,
Allah izin verirse, her evde
Börek yiyip, yaşar bu.
Ruhsatname alır bu,
Mavi evler yapar bu;
Ben ölünce, ardımdan
Dualar eder bu.
İzzetim bu, kadrim bu,
Benim canım, ciğerim bu;
Gururum, sevincim
Bu, bu, benim bu, bu, bu.
Uyu oğlum, yum gözünü,
Yum, yum gözünü, yıldızım,
Gece uykunu atamazsan
Ağlayarak geçer gündüzün.
Tereyağı gibi eri, canım,
Ey gönlümün ışığı;
Gör, bak beşiğe.
Yavaşçacık bakar ay.
Hoca annesi olunca,
Otururum en başta;
Rahat yaşarım dünyada,
Huzur bulurum ukbada.
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).