Birkaç yıl sonra, oku bu şiiri,
Anlarsın belki, bu hasretli şiiri.
Düşünürsün: Şâirin nasıl sevdiğini,
Nasıl yandığını, senin için can verdiğini.
Heyhat şimdi şâir yok, dersin,
Yok artık o nâdir insan, dersin.
Yaşıyordu, şimdi ise ölmüş,
Yüreğini bu şiirine gömmüş.
(1907)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).