Sen kendince iyi işler yaparım dersin halkıma,
Nedendir bilinmez, çamurlu bağları getirirler aklına:
— Bu zaman şöyle zaman, diye, bu vakit böyle vakit,
Sen kendini dünyada bizim gibi idare et, bizim gibi yap.
Ben giremem öyle şartlar altına, uyamam fani dünyanın vaktine.
Boyun eğsem, büyük cinayettir, ulu canın hakkına.
Atılırım, ebediyete, ebedî mekâna,
Ebediyete, ölümsüz ruhlu, ölümsüz nurlu güzelliğe!
Orada, ebedî gülüş ve ebedî ömür bulmak isterim;
Bu güneş batsın, yerine ben güneş olmak isterim.
Vakti tâyin etsin insanlar o zaman bana bakarak,
Faydalansınlar o zaman benden, herkes saatini ayarlayarak.
(1912)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).