Ey Tanrı’m, neden türlü türlü yarattın bendeni?
Niçin, yarattıklarının en alçağından da alçak kıldın beni?
Neden şad etmedin beni, neden eyledin gam hemdemi?
Yoksa, gam denizinin yatağı da, akışı da bende mi?
Böyle akar gözümün yaşı, acı gözyaşı mı? Acayip!
Cehennemler, azaplar hep bu yanan tende mi?
Cehennem ateşi, hakikaten, şâirin kalbinde mi?
Bu suâllerin cevâbını isterim senden, ey Tanrı’m!
Sırların kâşifi Tanrı’m keşfet; zerrece yoktur bende beyin,
Câhilim, bu sim bilmekten hiç vurmadım dem,
Tâliim, bahtım benim karalardan karadır!
Karalık ondan sirayet eylemiş, kabahat bende mi?
Gelmemiş olsaydım cihâna, kim bilir, daha iyi olmaz mıydı;
Kaynağı her zulmetin, bahtsız bahtım mı?
Kaygı ve kederden başka almadım dünyadan haz,
Acaba, nefsim Şeyh Nejdi’den de alçak mı?
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).