Ben sırtında düğün edeyim (dünyada),
Yüzeyim, seni koyun edeyim (vay dünya).
Orada sen sessiz dur (dünyada),
Ben seni iyi huylu edeyim (vay dünya).
Eşek der: "Ey efendi (dünyada),
Duruver sen azıcık (vay dünya);
Sarığın çözülmüş sar (dünyada),
Görünsün kubbelice (vay dünya).
Ondan sonra ey şeyh (dünyada),
İnandım, siz yüce şanslısınız (vay dünya);
Halkın iyiliğine (dünyada),
Gönülden çalışansınız (vay dünya).
Bilirim haksızlığını (dünyada),
Ederim eşekliğimi (vay dünya);
Halk sûfî ismini verir (dünyada),
Gösteririm güçsüzlüğümü (vay dünya).
Ben bilsem de aldanırım (dünyada),
"Sûfî" bizde gözde bir nâm (vay dünya);
Diğer müritlerinde (dünyada),
Daha çoktur, sâde "dal" ve "lam" (vay dünya).
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).
(Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994)
Г.Тукайның бу шигыре татарча: "Дөнья" көенә, "Dönya" köenä