Yakın dostum! Sana şudur tavsiyem:
Sırrını söyleme başkalarına.
İçinde neyin yandığını yalnız sen bil,
Kendin kaygılan, kendin ağla, kendin gül.
Açma yüreğindeki gizli hazineyi,
Gereksizce sarf etme bir tek kelimeyi.
İnsanlar ancak kendilerini severler,
Bedbahtların hâline gülerler.
Yırtıcıdır onlar, uzak dur,
Onlarla olduğun zaman, kurdunu yanına al.
Sırrını bilirlerse, kızartırlar yüzünü,
Deli diye açtırmazlar gözünü.
Kaçıver kuş gibi, dalkavuklardan,
Haberdâr ol, kurtul hepsinden.
Eğer kederlenirsen, günün birinde,
Ağlamazsan, geçmez üzüntü ve kederin.
Sakin, insanlardan uzak bir köşeye çekil,
Çocuklar gibi tatlı tatlı gözyaşı dök.
Gelip görürse seni birisi orada,
Bulunayım sana bir tavsiyede daha:
Dersin ki: "Gözlerim ağrıyor, nedense,
Durmadan yaş akmakta, gündüz ve gece!"
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).