Çok sıcak, Hava ağır. Yanıyor dünya, dayanılacak gibi değil,
Rüzgâr esmiyor bir parça, yaprak bile kıpırdamıyor.
Her taraf kuru; kuruyor azar azar göller,
Kurumağa yüz tuttu kırda çimenler, çiçekler, güller,
Ağaçların gölgesine sığınıyor bütün çocuklar,
Ya da koşup göle atlıyorlar.
Bembeyaz balıklar gibi yüzüyorlar, akşama kadar,
Çıkmazlar sudan, üşüyünceye, yoruluncaya kadar.
İşte o sırada ansızın yüzümüze birşey dokunup geçti,
Sabah rüzgârı mı ne, serince bir rüzgâr esiverdi.
Yakındaki ormanın gerisinde şimşek çakmağa başladı,
Uzaktan işitilmeğe başladı gök gürültüsü!
(1910)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).