Tutuşturmak istersen bütün gönülleri,
Titretiversen en ince telleri,
Söylenecektir elbet, acı hasret şarkısı,
Gereksizdir, mânâsı yok, gülüp oynamanın.
Karanlıktır, kederlidir ömür yolu,
Bu dünyada kim geldiyse sana doğru,
Şüphesiz onun, yaralı göğsü,
İçin için yanar, hasretlerle dolu.
Zavallı adam! Oynayıp gülse de,
Dertlerini içinde saklar.
Ömrümüz oyun değil, bayram değil.
Gamsız olan kimse, insan değil.
Birazcık mutlu olur sarhoş,
Zehri içince kendi kendine der:
"Dünya nasıl da güzel, ne huzurlu,
Bu dünyada benden büyük kim var?"
(1909)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).