Мен бiр ғарып, жаным пида, сњйгенiм, паруанайым,
Келшi, жаным! Жњзiћ көрiп, књйейiн де жанайын.
Е, тђћiрiм! Бершi аіыл, мен бiр тұтіын сорлы жан,
Осы іыздыћ жолында мен, диуана боп іалайын.
Ей, аруым, келшi маған жылжып іана жаныма
Мен садаға кеттiм сенен, аймалайын, іанайын.
Шерлi болдым, айналдырып, ђуре іылдыћ басымды,
Іол-аяғым байланды бiр, іандай ылаж табайын.
Аш пердећдi, ай жњзiћдi ђлем кљрiп таћдансын.
Нұр сђулеће мен де баліып толғанайын, іарайын.
Іаным кетiп, сњлде іалды, ая, менi аруым,
Жан бер маған, тiрiлейiн, сенен іуат алайын.
Маған шаттыі, кљз алдымнан љтiп кетсећ бiр књлiп,
Басіан iзiћ топырағыћа аунайын, мен, жанайын.
Мен хасiреттiћ бесiгiнде тербелейiн, сњйгенiм,
Олгенiмше тербетiлiп, садаға боп іалайын.
Шынымды айтам, жасыра алман, басы мећ-зећ, мен бiр мас,
Жiбек кiрпiк, мљлдiр кљзден айналайын, жанайым!
1906
Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов (Г.Тукайның "Гыйшык бу, йа!.." шигыре).
(Чыганак/Источник: Ѓабдулла Тоіай. Таңдамалы шыѓармалары. Екiншi
басылуы. Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов. — Алматы: Жазушы баспасы,
1975. — 336 бет).