Сыр берме. Түссе ауырлыі іайгы шекпе,
Не келiп, не кетпейдi ер жiгiтке?
Бұл өмiр іандай жанмен күреспедi,
Сен де шыі, іарсы тұрып күрескелi.
О да жалѓыз, екеуiн жекпе-жексiң,
Кауіары оның саѓан іайдан жетсiн.
Әрине, күресу тым іоріынышты,
Дәулетi, олжасы көп іолѓа түссе…
Іан iшер, асып түсер жолбарыстан,
Іоріа ма, жолбарыстан кектi арыстан?
* * *
Дүниеде мертiкеннiң өлмес бәрi,
Бiр уаіыт адасіан да жол табады.
Іажыма, талма, күрес, іайтпа ардан,
Сұрама көмектi сен сараң жаннан.
Егерде, көмек берсе сараң саѓан,
Таудайын мiндет артып салады лаң.
Өзiң бол, абыройѓа өзiң ие,
Өзiңдi көмексiз-аі өзiң сүйе.
«Оны мен жеткiзiп ем абыройѓа» —
Демесiн, ешкiм саѓан, оны да ойла!
1908
Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов (Г.Тукайның "Тормыш" шигыре).
(Чыганак/Источник: Ѓабдулла Тоіай. Таңдамалы шыѓармалары. Екiншi
басылуы. Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов. — Алматы: Жазушы баспасы,
1975. — 336 бет).