Баіыт маѓан, ұстаѓанда іолыңыз,
Абырой маѓан, таза, нәзiс іолыңыз.
Яки нұрдан жаратылѓан балыітай,
Я перiште көңiлiндей іолыңыз.
Көп уланѓан іасiреттен көңiлге,
Уа аруым, шипа болар іолыңыз,
Сыры терең, сыйіыр іармаі іолыңы?,
Бұліына алмас жас жүректi ұстаса,
Әр баіыттың басы осыдан басталар,
Баіыт теңiзi тармаѓы екен іолыңыз.
Іолыңды ұстап көкке де асып кетемiн,
Ұлы баіыт баспалдаѓы іолыңыз.
Бейне сандалаѓашындай тұлѓаңыз,
Талѓа бiткен жапыраітай іолыңыз.
Жай әшейiн, шарыітаймын жырыммен,
Бұл сыйпатіа тең келмейдi іолыңыз.
Тоіта, бiраз маітайын деп ойладым,
Маітауѓа да тым-аі жеңiл іолыңыз…
1908
Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов (Г.Тукайның "Кулың" шигыре).
(Чыганак/Источник: Ѓабдулла Тоіай. Таңдамалы шыѓармалары. Екiншi
басылуы. Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов. — Алматы: Жазушы баспасы,
1975. — 336 бет).