Ҡотолмаҡсы булып татһыҙ хаяттан,
Ѓүмергә йән ауырттырѓыс ѓазаптан,
Аҡыл был тип, үҙеңде үҙең үлтерҙең,
Тыныслыҡ эҙләнең дә гүргә керҙең.
Вә ләкин, эй ҡәрендәш, алданаһың,
Үҙеңде мәңгелек утҡа һалаһың.
Һинең тик һүрәтең китте йыһандан,
Һаман да ҡалды рухың йәки мәѓәнәң.
Һинең бар донъяла күргән ѓазабың,
Шик тә юҡтыр, боҙоҡ булѓанѓа йәнең.
Әгәр рухыңды төҙәтмәйсә үлһәң,
Барыбер һин ѓазапта, яҡшы белһәң!
Кәрәк сереһен, кәрәк торһон — ни ул тән?
Сыҙамһыҙ бер кейем ул йәнде төргән.
Әгәр һин үҙ-үҙеңде үлтермәйсә торһаң,
Йәнеңде изгелек менән тултырһаң,
Асыр ине Хоҙай бәхетеңде, шаят,
Ашыҡтың, эшләнең бик ҙур енәйәт!
Ѓазап китмәй ҡәберҙә тән сереүҙән:
Бүрек ташлап ҡотолмайҙар бүренән.
1910
Баршкортчага М.Сираҗи тәрҗемәсе (Г.Тукайның "Катиле нәфескә" шигыре).
(Чыганак/Источник: Тукай Г.М. Шигырьләр (татар, рус, башкорт, чуваш,
удмурт, мари телләрендә). — Казан: Татар. кит. нәшр., 2011. – 135 б).