Бер гидае җан фидаем, гыйшкыңа пәрванаем;
Кәл, гүзәл, гарз ит җәмалең: янаем, кил янаем.
И Ходаем, вир гакыл, чөн хәбсә мәхбүс улмыям;
Бу кызың гыйшкында бән диванаем, диванаем.
И гүзәл, кәл каршыма, кәл, кыйл тәбәссем лотфидеп;
Бән дә хәүлеңдә сәнең дәүранаем, дәүранаем.
Әл-аяк багълы, мөхаль кортылмакым, мәсхүреңем;
Та әбәд дәрдең илә әүвараем, әүвараем.
Ач никабыңны йөзеңдән — парласын руе зәмин.
Бән дә әнварең илә парланаем, парланаем.
Сурәтем бәңзәр бәнем бер кансыза, бер җансыза;
Кыйл тәрәххем хәлемә: канланаем, җанланаем.
Вир сөрүр мәсхүреңә, бер кәррә бундан ит мөрүр;
Хаке паеңдә сәнең ауланаем, ауланаем.
Саллаер аһәстә-аһәстә бәни бу мәһде дәрд;
Нә зарар? Ләхдә кадәр салланаем, салланаем.
Юк ифакать та кыямәт, шөйлә бер мәхмүреңез;
Күз вә кашыңдан сәнең айланаем, айланаем.
Хәзерге әдәби телдә
Җанын фида иткән фәкыйрьмен, гыйшкың күбәләгемен;
Кил, гүзәл, күрсәт матурлыгың: янаем, кил, янаем.
И Хода, бир акыл, тоткыннар йортына эләкмим;
Бу кызга гыйшкым сәбәпле диванамын, диванамын.
И гүзәл, кил каршыма, кил, елмайчы рәхим итеп,
Мин дә синең әйләнәңдә әйләнием, әйләнием.
Кул-аяк бәйле, котылу кайда! — сихерләнгәнмен;
Мәңгегә синең дәртеңнән баш әйләнгән, баш әйләнгән,
Йөзеңнән пәрдәңне ал, җир йөзе яктырып китсен;
Мин дә синең нурың белән яктырыем, яктырыем.
Минем сурәтем бер кансыз, бер җансыз нәрсәгә охшый;
Хәлемә мәрхәмәт ит тә: канланыем, җанланыем.
Сихерләнгәнне шатландыр: үтче алдымнан бер кат;
Синең аяк туфрагыңда тәгәрием, тәгәрием.
Бу дәрт бишеге мине әкрен-әкрен генә тирбәтә:
Ни зарар? Үлгәнче тирбәнием дә тирбәнием.
Синнән исергәнемнән үлгәнче котыла алмам;
Күз һәм кашыңнан синең айланыем, айланыем.
(«Гыйшык бу, йа!..» «Әлгасрелҗәдид»нең 1906 елгы 15 апрель (4 нче) санында «Г.Тукаев» имзасы белән басылган. «3 нче дәфтәр»дә (1907) чыккан. Анда җиденче бәйттәге «тәхте» сүзе «хаке» дип үзгәртелгән.
(Чыганак: Тукай Г.М. Әсәрләр: 6 томда / Габдулла Тукай. — Академик
басма. 1 том: шигъри әсәрләр (1904–1908) / төз., текст., иск. һәм аңл.
әзерл. Р.М.Кадыйров, З.Г.Мөхәммәтшин; кереш сүз авт. Н.Ш.Хисамов,
З.З.Рәмиев. — Казан: Татар. кит. нәшр., 2011. – 407 б.)).