1912 елның көзе. Тукай мәхәббәт турындагы шигырьләренең күбесен Зәйтүнә туташка багышлап язган. Аның Казаннан Чистайга китүен Тукай бик авыр кичерә. Аңа кинәт кояш сүнгән, дөньяның яме киткән кебек тоела. Бу мәхәббәтен күпләрдән яшерсә дә, дусларыннан берсенә Зәйтүнәне һаман яратуын, оныта алмавы, сагынуы турында сөйли.
(Чыганак: Нуруллин И. Габдулла Тукай, 1979, 152 б.
Габдулла Тукай: Тормыш һәм иҗат елъязмасы. – Казан: Татар. кит. нәшр., 2003. — 271 б.).