Ул булмаган булса, белмим, белмим…
Уйлардан да хәтта җан өши.
Әле ярый, ишетелгән аңа
Сыкранган бала тавышы.
Учагына, кочагына алган,
Таныш-туган түгел, чит кеше.
Даны да юк, малы да юк аның,
Ул бит бары — Вәли-читекче.
«Асрамага бала, әй, кем ала?»
Язмыш кырыс, язмыш битараф.
Алмасалар, кабык арбаларны
Алып китер иде кай тараф?
И мәрхәмәт, кап-караңгы төнне
Кояш-айлы иткән мәрхәмәт,
Мин, татарны, җырлы-моңлы иткән —
Һәм Тукайлы иткән мәрхәмәт,
Яусын гына сиңа мең рәхмәт!