Киттең, Тукай,
Үттең, Тукай,
Йөрәкләрне яндырып,
Иңрәде ил,
Тетрәде җир,
Каплады кара болыт.
Кыска булды,
Иртә сүнде
Яшь гомерең, моңлы-зарлы.
Утка атып,
Кан елатып
Ташлап киттең Казанны.
Үтте еллар,
Үсте җырлар,
Син яңадан уяндың, —
Озын гомерең!
Кабат мендең
Биегенә кыяның.
Тукай — япь-яшь,
Абай — ак чәч,
Үлмәс җаннар булдыгыз,
Берегез — монда,
Берегез — анда,
Йөрәкләрдә урыныгыз.
Нури Арсланов тәрҗемәсе.
Сырбай Мәүленов (1922-1983) – Казах ССРның халык язучысы, Абай исемендәге Дәүләт премиясе лауреаты.