Тукай сәнгатьтә

Кайнап чыкты йөрәгеңнән һәрбер сүзең, Яңгыратып киң колачлы Урал кырын. Ә исемең, күңелләрдә сөю тапты, Кайнар лираң йөрәкләргә өмет якты. Күңелеңнең нечкә кылын чиртә-чиртә, Җырлар яздың, арымадың иртә-кич тә. Чылтырап аккан чишмә суын эчкән кебек,...

Булганнар бит бөек шагыйрьләр! Туган, урын — алтын бишектә; Үскәч — киткән; кайткан чакларда — Кеше торган саклап ишектә. Булган башка бөек шагыйрьләр: Тар бүлмәдә сулып сүнгәннәр; Бала чакта исә базарда: «Асрарга бала бирәм!» —...

(Остазым Г. Тукайның үлүенә өч ел тулганда) Күкрәк киереп, синең кебек җырлармын мин, Яшьлегемне нурың белән нурлармын мин; Синең кебек ямь сөярмен, нур сөярмен, Чүплектәге чүп-чарларга кунмамын мин!     Синең гали хезмәтеңнән үрнәк алсам,    ...

Якты көнгә чыгып җитә алмый, Күмелеп калган шахтер шикелле; Сөйгән монологын сөйләп бетми, Тынып калган актер шикелле; Агуланган тынчу караңгыда Янып бетми сүнгән шәм кебек; Сәхрадагы язгы елга кебек, Ташты да ул, тынды яшь егет....

Киттең, Тукай, Үттең, Тукай, Йөрәкләрне яндырып, Иңрәде ил, Тетрәде җир, Каплады кара болыт. Кыска булды, Иртә сүнде Яшь гомерең, моңлы-зарлы. Утка атып, Кан елатып Ташлап киттең Казанны. Үтте еллар, Үсте җырлар, Син яңадан уяндың, —...