Әллу — бәллу етер бұл,
Бұхараѓа кетер бұл,
Бұхарадан іайтіан соң
Молла болып жетер бұл.
Жасыл шапан киiнiп,
Аппаі сәлде орарсың,
Ұстабике керек деп,
Бiр бай іызын сұрарсың.
Сөзге келмей бередi,
Іұдаѓилар келедi,
«Көп жасасын жас молла,
Ұстабикең…» дер едi
Сабранияѓа барарсың (1),
Указ (2) сұрап аларсың,
Осылайша бұл елде
Хазрет болып ікаларсың.
Раіат өмiр сүрерсiң,
Сый — іұрметтi керерсiң,
Тәттi тамаі, үй сайын —
Іонаі болып жүрерсiң.
Ершатнама (3) аларсың,
Көк шатырлы үй саларсың,
Мен өлгенде іұранды
Оіьп, дұга іыларсың.
Абыройлы тiлек сен,
Бауырым да, жүрек сен.
Іуанышым, шаттыѓым,
Тек іана сен, сен, сен, сен.
Ұйіта ұлым, жұм кезiң,
Жұм-жұм көзiң, жұлдызым.
Іанбаѓан соң түнде ұйіың,
Жылаумен өтер күндiзiң.
Сарымайдай ер, жаным,
Көңiлiм менiң шаліыды,
Іарап іойшы, бесiкке,
Нұрланып ай баліыды.
Молла анасы болѓан соң,
Отырармын төрде де.
Дүниеде де пайда көп,
Раіат көрем көрде де!
(1) Сабрания — Духовное собрание — моллаларга указ беретiн мекен.
(2) Указ — моллалыі документi.
(3) Ершатнама — ишандыі іаѓазы.
1907
Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов (Г.Тукайның "Авыл хатынының бала тирбәткәндә өмидләре" шигыре).
(Чыганак/Источник: Ѓабдулла Тоіай. Таңдамалы шыѓармалары. Екiншi
басылуы. Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов. — Алматы: Жазушы баспасы,
1975. — 336 бет).