Есiмде, іоріа-іоріа ойлаѓаным,
Кiршiксiз, тәттi күлкiм, ойнаѓаным,
Есiмде, жарыі баіыт кеткен күнiм,
Жасырын тiлек тiлеп, өткен күнiм.
Есiмде, ең бiрiншi махаббаттан
Ләззат ап жылаѓаным, мұңым шаііам…
«Сүйем!» деп ұялѓаным, іызарѓаным.
Есiмде, мұңѓа батып бозарѓаным,
Өттi жыл, аіты өзен, сөндi жалын,
Соіпайды ендi жүрек, саліын іаным.
Туламас ендi жүрек. Бiттi. Сөндi.
Мұңайып, тек еске алам өткен күндi…
1909
Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов (Г.Тукайның "Исемдә" шигыре).
(Чыганак/Источник: Ѓабдулла Тоіай. Таңдамалы шыѓармалары. Екiншi
басылуы. Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов. — Алматы: Жазушы баспасы,
1975. — 336 бет).