Уа, сұлу, іара айнаѓа! Өзiңдi көр!
Нұрлы, аппаі, тым көрiктi жүзiңдi көр.
Жұлдыздай жанѓан көзiң, іиѓаш іасың,
Аузыңнан іанша сүйсем тоя алмаспын.
Айнада көргенде ойла, өзiңiздi:
«Аіындар маітамайды текке бiздi».
«Жоі екен, менен артыі, сұлу» дерсiң,
Жүргенде, сұлумын!.. деп өкiнерсiң.
Жүрегiң әлсiн-әлсiн соѓады кеп,
«Мен сұлу, менi іай жан алады?» деп.
Есiңе түсер: аіын ойлаѓаны,
Аһ ұрып, күйiп, жанып, толѓаѓаны.
Уа, жаным, сен де мендей күйiнерсiң,
Арман жоі, мен де бiрге күйiп, өлсем
1907
Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов (Г.Тукайның "…га ("И матур! иренмәче…")" шигыре).
(Чыганак/Источник: Ѓабдулла Тоіай. Таңдамалы шыѓармалары. Екiншi
басылуы. Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов. — Алматы: Жазушы баспасы,
1975. — 336 бет).