(Майковтан)
Дос, таныс, тамыр деген маѓан бәрi,
Беретiн кеңесi де, аіылдары:
«Беремiз, әр уаіытта саѓан көмек,
Сабыр ет жiберемiз сенi демеп».
«Бiз барда, сен іорыіпа ешнәрседен,
Іажеттi аямаймыз, көмек сенен».
Нанбассың ендi іалай мұндай сөзге,
Тәттi үмiт, бiр жарыі күн көрер көзге.
Сондыітан, еңбектi де тастадым, мен,
Уайым жоі, ойнап-күле бастадым, мен.
Жұмыс жоі. Мен жатамын. Көмек күтiп,
Зулайды күнiм босіа, уаіыт та өтiп.
Күтемiн, келгенi жоі бiреуi де,
Аштыітан өлмей іалдым әзер мүлде…
Шыіты адам көмек берер мейрiмдi,
Әрдайым рахмет жаусын, оѓан күнде,
Ол маѓан ас та бердi, нан да бердi,
Тойындым. Мiндетсiз-аі нанѓа да ендi.
Мен тiптi, ол адамды жаісы көрем,
Іүшаітап, рахмет айтып, жасым төгем.
Сүймеске тiптi маѓан, емес мүмкiн,
Кiм екен? Мейрiмдi ол? Ол өзiм — «Мен!»
1908
Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов (Г.Тукайның "Кемнән ярдәм эзләргә?" шигыре).
(Чыганак/Источник: Ѓабдулла Тоіай. Таңдамалы шыѓармалары. Екiншi
басылуы. Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов. — Алматы: Жазушы баспасы,
1975. — 336 бет).