Іорыіпаймын, іысса да бiздi еркi бар бұл дүниенiң.
Іабаі шытып, жыламаймын. Тек іана мен күлемiн!
Менiң өмiрiм — іараңгы түн. Тумас ай мен күнiм де,
Шүкiр етем, көремiн де, мен жұлдызды түнiмдi.
Түрлi малѓұн, іара беттер іол жұмсады маѓан кеп,
Көңiлiмдегi жұлдызымды сөндiремiн, алам деп.
Сөнбедi ол жарыі, нұрлы көңiлiмдегi жұлдызым,
Ол жұлдызым — іұтіаратын, жол бастайтын жұлдызым,
Барлыі шайтан төксе екен көзден іанды жастарын,
Уа, тәңiрiм! Шып тiлегiм жаһанѓа iз тастауым!
Үмiт, іасiрет, іайѓы мен шер: кеңiлiмдегi жұлдызым!
Іүрмет, абырой пәк жүрегiм — менiң айлы жұлдызым.
1909
Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов (Г.Тукайның "Күңел йолдызы" шигыре).
(Чыганак/Источник: Ѓабдулла Тоіай. Таңдамалы шыѓармалары. Екiншi
басылуы. Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов. — Алматы: Жазушы баспасы,
1975. — 336 бет).