Йӱр ок йӱр гын, ок пелед пеледыш, огеш куш саска,
Мом ышташ поэтлан, сылнымут ок шоч кунам ласкан?
Умылат ты чыным: сылнылык кӱлеш керек-кунам,
Байрон, Лермонтов да Пушкинат моктеныт спай тӱням.
Тул йӧратымашын кӱзӧ шӱмым пӱчкеден улна,
Умылет тунам: мо тугае шӱм? — Чогашыл гына.
Йылгыжше пӱэт деч мый почеламутым чӱктенам.
Теныз жемчуг ден аклем тор сылнымутын жемчуглам.
Мый кодем чыла возкалыше поэтым шеҥгелан,
Ончык вӱдӧ тый, йӧратымаш пӧрдем таул-тӱтан!
Кугыжаныш деч кораҥым. Тушто могайрак пайда?
Ты тӱнян оза лиймеш, йӧратымашын кул кодаш.
О, могае тамле тиде шолып тулын вий-куат.
Уло мо тӱняште умылышо мыйым кеч-кӧат?
Мый денем шижмашын рӱп гыч таҥасен ок керт ик таҥ,
Йӧратем Ширин деч виянрак, тӱжем пачаш устан.
1908
Маричага С.Григорьева тәрҗемәсе (Г.Тукайның "Мәхәббәт" шигыре).
(Чыганак/Источник: Тукай Г.М. Шигырьләр (татар, рус, башкорт, чуваш,
удмурт, мари телләрендә). — Казан: Татар. кит. нәшр., 2011. – 135 б).