Шӱм-чон сусыр коржмо годым индыралт,
Йӧсӧ илыш деч утлаш тый вашкенат.
Но вашмутым тый шыч му, ик йӧнымат,
Шкендым пытарен, шем мландыш возынат.
Йонылыш титакым ыштенат, шоляш,
Эрыкым шонен, кишподышто шолат.
Вет кап-кыл гына кола, пыта алет,
Но чонет ила, ила лыҥ сомылет.
Шыч чамане шкендын орлык илышет,
Но могай амалже? — Туешкен чонет.
Чоным эмлыдеак коленат гынат,
Йӧсланаш эрелан илыше кодат.
Кап-кылна чонналан лач ӱмбал вургем,
Тудым кенета кудашын, от парем.
От пытаре ыле гын тый шкендым шке,
Тыште иктажлан полшет ыле эше.
Юмын пӱрымӱ пиал толеш садак,
Вучыде, осалым ыштенат титак.
Пич шӱгарышке возаш?.. Могай шот ден!
Пире деч от утло, ушлым кудалтен.
1910
Маричага С.Григорьева тәрҗемәсе (Г.Тукайның "Катиле нәфескә" шигыре).
(Чыганак/Источник: Тукай Г.М. Шигырьләр (татар, рус, башкорт, чуваш, удмурт,
мари телләрендә). — Казан: Татар. кит. нәшр., 2011. – 135 б).