Нӧргӧ годым каенам, вес пӱрымаш капкаш пурен,
Но ужат: мый угыч толынам йӧратыме мур ден.
Шочмо мланде, мӱндыр вер гыч шыматен, тугак ӱжеш,
Шарнымашым туржын, пӧртылтен кундемышкем уэш.
Тулык икшыве — мый тыште пиалемым ыжым му,
Изинек шыҥен шӱм-чоныш кочо, неле сорлык мут.
Тиде жап шенгелне кодын, кайык гае чоҥештен,
Шарналтем мый нине кечым шучко омо гай кастен.
Толкын-влак пушем лупшеныт, но садак ыш кумыкталт,
Кеч тул салым когартен, но йӱлалтен ыш керт тудат.
Нальым умылен мый иктым, шочмо кундемем, улмет
Шӱм-чонемлан садак лишыл: шучко толкын да тулет.
Палышым мо шнуй мыламже: сур каван, ший памашат,
Олык лап, кумда тошкем, пасу покшел йолгорныжат,
Тыйын сылне шошо, шыже да кеҥеж, ир теле кас,
Ош чулка, йыдал, да ыштыраш, да шӱкшӧ котомка.
Пий-влакшат да шорык-шамыч — тиде мыйын шочмо вел,
Лишыл удажат мылам, эсогыл нужнажат шӱмбел.
Маричага С.Григорьева тәрҗемәсе (Г.Тукайның "Туган җиремә" шигыре).
(Чыганак/Источник: Тукай Г.М. Шигырьләр (татар, рус, башкорт, чуваш, удмурт, мари телләрендә). — Казан: Татар. кит. нәшр., 2011. – 135 б).