Kurtulmak istedin tatsız hayattan,
Ömür denen, can yakıcı azaptan,
Akıl bu dedin, kendi kendini öldürdün,
Sükûnet arayarak mezara girdin.
Ancak, ey kardeş, aldandın,
Kendini ebediyen ateşe attın,
Senin yalnızca suretin gitti cihandan,
Yaşıyor ruhun veya mânan.
Senin dünyada var çekecek, azabın,
Şüphe yok ki, acı dolacak ruhun,
Eğer, ruhunu ıslâh etmeden ölürsen,
Kalırsın azap içinde, bunu iyi bil sen!
Kalsa da, çürüse de ten dediğin nedir ki?
Dayanılmaz bir kıyafettir ruhu örten!
Eğer intihar etmeseydin,
Ruhunu faziletle donatsaydın,
Açardı Tanrı bahtını senin,
Durmadan, işledin büyük cinayet!
Azap bitmez kabirde çürümekle,
Şapka çıkarmakla kurtulunmaz kurttan.
(1910)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).