Ülfet ile biz de edelim ülfet, Allah aşkına;
Terk olunsun kibir, azap, külfet, Allah aşkına.
Birleşsin bütün milletin kalbi Allah aşktna;
Yok olsun eski illet, zillet Allah aşkına.
Bu yola edelim gayret, ey ümmet, Allah aşkına;
Böyle gayretler bizim için olsun sünnet, Allah aşkına.
Ezmesin bizi cehalet böyle Allah aşkına;
Çaresini yaz veya şifahen söyle, Allah aşkına.
Olmasın ilme taassup perde, Allah aşkına.
Canlanalım, baş kaldıralım her yerde, Allah aşkına.
Dostluğu terk ile, geldi millet bu hâle,
ibret alın, ey Muhammed’in ümmeti! İbret, Allah aşkına.
Biz de insanız, edelim gayret, Allah aşkına;
Bu dünyayı hayrete düşürelim, Allah aşkına.
Milleti yükseltmeyi gönülden ister, can atarım;
Taş koy, bastır üstüne, uçmasın kalbim.
Bize üstün gayretle işe başlamak gerek, Allah aşkına;
Marifet mi veya hüner mi dünyaya gelmek, Allah aşkına.
Mevcut hünerimizle yetinmeylim, Allah aşkına,
Tanri’nin lutfuna mâni olmayalım, Allah aşkına.
(1905)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).