ТАТ РУС ENG

Abdullah Tukay Ana duasi


İşte akşam. Koca köyün üzerine doğdu nurlu ay,
Gümüşlendi bütün evler ve sahralar parlıyor.

Köy ıssız; sabahtan akşama kadar çalışıp yorulan
Halk uyuyor, derin, tatlı ve rahat uykuya dalmış.

Havlamıyor sokakta köpekler, köy adetâ ölü, ses seda yok;
Köyün bir ucunda, bir evde sönmemiş, yanar ışık.

O evin içinde yatsıdan sonra, bir kadıncağız,
Seccadesine oturmuş, bütün dünyadan kesmiş ilgisini;

Ellerini yukarı kaldırarak, hatırlar oğlunu,
"Tanrı’m" der, "mesut olsun sevgili oğlum!"

Akmaktadır zavallıcığın gözünden damla damla yaş,
Der, neden benim duam Tanrı’ya ulaşmaz?


(1909)

Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan

(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).


 

Комментарий язарга


*