Dolmuş şehir çayhanesi,
Çayhanesi, meyhanesi,
Hepsi zengin Tatar çocuğu,
Ben ağlamayayım, kim ağlasın?
Elde bilardo ve kâğıtlar,
İçer bira, içer içki:
Bitirmek kolay baba malını,
Ben ağlamayayım, kim ağlasın?
Pek kötüdür, eş dostları,
Ellerinde sigaraları,
Görenlerin aklı gider başından,
Ben ağlamayayım, kim ağlasın?
Çok câhildir kendileri,
Gazeteleri görmez gözleri,
Uykuyla geçer, gündüzleri,
Ben ağlamayayım, kim ağlasın?
Onlar bu israfla neyleyecekler?
Kalacaklar birgün dudaklarını ısırarak;
Geçer günleri Rus gibi yaşayarak;
Ben ağlamayayım, kim ağlasın?
Babaları şeyh beslerler,
Şeyh bastı bizim asrı,
Bütün himmeti budur, hâsılı,
Ben ağlamayayım da, kim ağlasın.
Bulmuş onlar kolay hüner,
Hergün on def â yemek yer,
Yoksul fakir demez, yağmalar,
Ben ağlamayayım da, kim ağlasın?
Dostlar, doğru yoldan gidelim,
Şeyhlere hücum edelim,
Tuzaklarını viran edelim:
Bir daha tuzak kuramasınlar!
(1906)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).
(Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994)
Г.Тукайның бу шигыре татарча: Хатирәи "Бакырган", Xatiräi "Baqırğan"
Это стихотворение Г.Тукая в переводе на русский: В память о «Бакыргане» (Пер. Р.Морана)