Eski zamanlarda harman kadar koca kafalı biri vardı,
Yüzünün tam ortasında pancar kadar büyük burnu vardı.
Kendini beğenmişti bu burun, gitmezdi kokusu başkalarına,
Ululuğu severdi, yükselirdi göklere.
Küçümserdi durmadan burun, büyük ayakları.
Derdi: "Siz pek bayağısınız, batarsınız çamurlara".
Koca burunlu adam yağmurlu bir günde düşer yola,
Gider dosdoğru, kıvrılmadan sağa sola.
Düşüverir bataklıkta, ayağı kayar,
Kibirli burun tamamen çamura batar.
(1911)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).