— Nasılsın şâir, iyi misin? dedim şâire birgün.
— Keyfim yok dost, ben çok cefâ çektim, dedi.
— Ne oldu, ne yaptılar? Söyle, kimdir seni üzen zâlim?
Saklama şimdi benden, kim olduğunu bileyim.
— Anlatayım: Diğer şâirler huzur vermiyorlar,
Şiir yazarken benim mânâlarımı çalıyorlar.
Onlar çaldıktan sonra şiirimde ne mânâ
Kalır ki? Oldu şimdi bütün şiirlerim mânâsız.
Bu şâir dosta acıdım, hâline çok üzüldüm.
Derhâl masa üzerinde onun şiirlerini aradım,
Ele aldım, bütün şiirlerine baktım.
Okudum, tamamen boş, tatsız buldum.
Dedim: Vah vah, alçaklar, zâlimler, almışlar,
Şiirinin mânâsını gerçekten de onlar çalmışlar!
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).