Gerçek saaddettir, elini tutmak, kulun için;
Kutsiyet ve iffet çeşmesidir, senin elin.
Parlamaktadır, sanki nurdan bir balık,
Bir melek gönlü gibi temizdir senin elin.
Kederlerle acı çöktü gönlüme,
Ey güzel kız! Zehre panzehirdir elin.
Genç gönlü yakalarsa, bırakmaz hiç,
Bir sihirli, sırlı oltadır elin.
Her mutluluğa böyle adım atılır,
Mutluluk denizinde sarmaşıktır elin.
Elini tutunca ben, yükseldim göklere,
Hiç şüphesiz, yüksek balkondur elin.
Âlâ, boyun güzel tûbâ gibi,
O mukaddes ağacın yaprağıdır elin.
Bu şairane ifâdeleri iyi anlarsın,
Bu sıfatlardan daha üstündür elin.
Dur, methedeyim hele diye düşündüm,
Övülmesi öylesine kolaydır, elin!
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).