Geceleyin bahçede vardı, allı güllü bir kelebek,
Konardı oraya buraya, uçardı oynayarak.
Gördü kırda güzel bir şeyin parladığını,
Işıl İşıl ışıldadığını, yıldız gibi kaydığını.
Şüphe yoktur, kelebeğin güzel şeylere olan aşkına,
Çarçabuk uçarak kondu güzel şeyin üstüne.
O güzel şey yolcuların yaktığı ateşti,
Kelebek konunca, yandı kül oldu.
(1910)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).