Ben "sevgisiz" dedim, lâkin, sevgi türlücedir:
Yıldızdır o, gökten düşen yere, Genrih Geyni’nin gönlüncedir.
Geldiği yer, doğrudan doğruya, çöplük ve mezbeledir,
İçine alır, türlü kirleri, her türlü pislikleri.
Orada, öter horoz, homıırdanır orada domuz,
Öylesine horlanmıştır, sevgi denilen yıldız.
Uyur yıldız, o mezbelede, rüyâlar görerek;
Rüyâsında, güzel kokulu bahçelerle, güller görerek.
(1912)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).