Güçsüz düşürdü beni gizli sevda ateşi,
Bir zamanlar arslandan daha gözü pektim!
Bahtım, kaderim, dileklerime engel oldu,
İnsan olan, bu hâle tahammül edemez.
Gönül kâsemden yaş dökmeğe kaldı gücüm ancak.
Düşündüğüm zaman ansızın gelip "hey" demek.
Öldü ruh, gizli sevdadan, beis yok ölse de,
Olur mu, sevgilim, böyle keyfince cana kıymak.
(1910)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Küuuml;ltürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).