Bizim köpek, safa sürer, keyif çatar,
Atılır, oynar, koşar, havlar;
Bakar bana sevgi dolu gözleriyle,
Sanki oynayalım der gibi, sanki güler.
Bazen yatar, karnını doyurunca,
Başını ön ayakları üzerine koyarak.
Uyurken rahatsız eder onu sinekler;
Tembel Havhav, onları durmadan kovar.
Sineklere bakar yattığı yerden,
Yarı yumuk gözleri parlar.
Bazen kulağının arkasını kaşır,
Bunun üzerine, sinekler kaçışır.
(1910)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).