Hürriyetini esaretle değiştirme,
Varlığının güçsüzlüğünü dünyaya gösterme.
Evlenme, baş eğme hiç, dile bile getirme kadını, kızı;
Yüksel, sevin, kıvan, şükret bekarım diye.
Evlenmek, birbirinin cevri kahrı omuzlarına binmeden,
Düşmekle birdir, hiçbirşeye dayanmaksızın.
Benim İlâvem
Nasıl ki, inanıyoruz Allah’a, birdir, vardır, tektir diye;
Kayınpeder, kayın, gelin ve baldızın olacak evlenince.
(1911)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).