ТАТ РУС ENG

Abdullah Tukay Vaaz

(Lermontov’dan)

Sana tavsiyem şudur: Sakın sevme,
Gözüne yasak et, güzellere bakma.

Kaçıver, iyi saklan dostum, aşktan,
Gönlünü kilitle, yol verme kapıdan.

Ömür boyu başını döndürür o,
Esîr eder seni, bağlar o.

Alır canını, öldürür o.
Dağ gibi üzerine çöker, incitir o..

Her ân artar, haddi aşar o,
Kurursun sen, yüreğini, bağrını yer o.

Güzel sana verir, belki, elini de,
Bir müddet için mutlu bile olursun,

Geçer yıllar, kötü olur hâlin senin,
Düşer saça sakala insafsız aklar.

Koşar o, dolu dizgin kaygılara,
Sebep olur hayatta ayrılmağa,

Sevgilinden. Bedbaht olursun,
Kederli, acınacak, zavallı olursun.

Çok geçmeden yataklara da düşersin,
Buruşuk yüzüne yaşlı karıcığının.

Bakarsın, delirip, ümitsizliğe kapılarak,
Ağlarsın, taşkınlık eder, mahzun olursun.

Eğer hatırına gelirse, birgün,
Ne zamandan beri oynadığın bu oyunu.

Ümit dolu, parlak, aydınlık, genç ömrünün,
Nasıl coştuğunu genç gönlünün.

Gelir gözünün önüne o gençlik günleri,
Saadetler, arzular, talihler;

Dumanlanır karanlık, kötü fikirler,
Gönlünü incitir ve zehirler.

Bu dünyada yarsız kal artık,
İki olmaktansa yalnız ol artık.

Kendi gönlünle ecele boyun eğ,
Azrail’e: "Ben yalnızım" de.

Gönlün yaralanmaz öylesine,
Çekmezsin iki hançer acısını.

Tek olsan, iki can vermezsin,
İki defa ölüm acısını tutmazsın.

(1907)


Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan

(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).


 

Комментарий язарга


*