Тым іиын кiмдi сүймек, кiмге сенбек?
Жыѓылѓанда кiм сүйер сенi демдеп?
Егер өлсең, саѓан кiм іамыѓады?
Кiм сенiң іасiретiңе жабыѓады,
Сен іуансаң, іуанып шаттанар кiм?
Басыңа пәле келсе іұтіарар кiм?
Сенiң іайѓың басіаѓа керегi не?
Кiм түсiнер зарланѓан шерлi үнiңе?
Оңай ма алдамайтын адам таппаі?
Ретi келсе досың да сенi сатпаі?
Сенiң жаісы күндерiң кiмге таңсыі?
Зарла, жыла, мейлi «іара іан сыі!» (1)
Кiм сенiң іайтармады көңiлiңдi,
Кiм салмады, іайѓыѓа өмiрiңдi?
Кiм сенiң пайдаңды ойлап іам іылады?
Кiм сенi шын көңiлмен нандырады?
Iздеме, ондай жанды, іұрбым, текке!
Табылмас шын сенiсер iздесек те!
Уа, достым, саѓан айтар соңѓы сөзiм:
Өзiңдi сүй, сене гөр өзiңе-өзiң!
(1) «Іара іан сыі» — көзден іан аѓызып жылау маѓнасында (татардың ескi сөзi).
1906
Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов (Г.Тукайның "Кемне сөяргә кирәк?" шигыре).
(Чыганак/Источник: Ѓабдулла Тоіай. Таңдамалы шыѓармалары. Екiншi
басылуы. Татаршадан аударѓан Жаіан Сыздыіов. — Алматы: Жазушы баспасы,
1975. — 336 бет).