Bizde vardı bir Kamil Mutii,
Tanri’nin emrine bağlı, muti,
Karar verdi çıkarmağa aylık dergi,
İlmin menbaı, fikirlere zenginlik olan bir dergi.
Bu derginin adı, "Asrü’l-cedit"tir,
Tutunanlara uzun bir iptir.
Biriniz okuyunuz, biriniz dinleyiniz,
Allah’ın ipine tutununuz, hepiniz.
Allah’in ipi demekten maksadım, birleşmektir,
İtilaf edip, ihtilaftan sakınmaktır.
Bunun içindir ki siz, yaşlılar, delikanlılar, kızlar,
Olun bu dergiye hep abone.
Millete sermayedir hem büyük servettir bu,
İlk olarak çıkan dergidir, bu!
Herkesi kendi dilinde düşündürür,
Lüzumlu olan herşeyi sunar.
Köylüler, kasabalılar da okurlar,
Okuyan herkesi aydınlatır, ışık saçar.
Nasıl ki, güneşin doğınasiyle baharda,
Aydınlanırsa, her ne varsa dünyada.
İsteyiniz, sizindir bu ipek mendiliniz,
İşte bu dergidir sizin kandiliniz.
Derginin her sahifesi, aynanızdır,
Önünüzde parlayan kandilinizi koyduğunuz yerdir.
Size vefalıymış talih ve felek:
Böyle büyük nimetleri takdir etmek gerek.
Şükredelim derginin olduğuna;
Hamd etmeli bülbül de, dolunaya.
Mevla’mız benzerlerini çoğaltsın,
Ta ki, asır bahtiyar olsun.
Kalemimi tutup, son verdim;
Sözü kestim, bunu kâfi gördüm.
Şiir bâbında yok bende mahâret,
Ancak bu konuda kıldım cesâret…
Adım Abdullah, Allah’ın kuluyum,
Bütün kulların en mahcubuyum.
(1905)
Çevirmen: Dr. Fatma Őzkan
(Чыганак/Источник: Abdullah Tukay’in şiirleri. — Çevirmen Dr. Fatma Őzkan. — Türk Kültürünü Araştirma Enstitüsü, 1994).