ТАТ РУС ENG

Габдулла Тукай Вордйськем музъемелы

Люкиськи егит дыръям ик, улонме воштӥ пырак,
Казань сьӧр, тон адӟиськод ук, мон выльысь бертй дорад.

Возьвыло музъемъёсы тй, шӧдонме гочатыса,
Йырвизьме но сураса ик, вуттӥды луд вылъёсам.

Анайтэк но атайтэк но, ӵок, будӥ та шаерам,
Ӵок, курыт егит вакыт вал, котькыӵе но ултӥян, —

Со дыръёс туж кыдёкын ни, лобӟизы бурдо музэн,
Ортчылэм нуналъёсме мон малпасько ни уйвӧтэн.

Жугизы тулкымъёсыд но, ву пыдсы ӧз вый пыже,
Пӧсь тылыд но сутылӥз вал, со ӧз ӝуаты монэ.

Визьмыным соин валай мон, вордӥськем интыосы,
Пӧсь тылдэ но, тулкымдэ но ас бордаз басьтоз лулы!

Валатски, дуно вылэм ук: возь вылэд но ошмесэд,
Итымед но, гуртьёсыд но, бусы шор кузь сюресэд,

Тулысэд но, сӥзьылэд но, гужемед я тол куазед,
Юг тӧдьы чулкаосыд, ныпъетъёсыд но кутъёсыд,

Пуныед но, такаед но — со ваньмыз вордскем шаер;
Дор палы, яратӥсько мон, тон луид ке но куанер.

1907

Удмуртчага А.Диева тәрҗемәсе (Г.Тукайның "Туган җиремә" шигыре).
(Чыганак/Источник: Тукай Г.М. Шигырьләр (татар, рус, башкорт, чуваш, удмурт, мари телләрендә). — Казан: Татар. кит. нәшр., 2011. – 135 б).


 

Комментарий язарга


*