Иҗат

Җылан, Мужикка килеп, аның өендә торырга рөхсәт сорады. Әлбәттә, хезмәт итеп ашаган икмәк тәмлерәк буладыр. Җылан, сүз башлап: — Дөрест, сез Адәмнәрнең Җыланнар хакында фикерегез начар; сез: «Җыланнар дустлык, татулык нәрсә икәнен белмиләр, хәтта үз...

Бер Кызның күңеленә кияүгә бару дәрте керде. Хәер, монысы гөнаһ түгел, әмма гөнаһ менә кайда: бу Кыз бик Егет сайлаучан иде. Син бу Кызга шундый Кияү тап: үзе яхшы һәм гакыллы булсын, дәрәҗәле булсын, простой...

Каракош бер кояшлы якты көндә, туйганчы сәер итеп, рәхәтләнеп калмак нияте илә, биек һаваларда, яшеннәр туа торган җирләрдә канатларын акрын һәм бик вәкарь берлән генә селкеп оча иде. Берзаман ни сәбәптәндер әллә күп оча торгач,...

Аучы яз көнендә Карлыгачны атып үлтерде. Бу бәхетсезлек Карлыгачның үлүе илә генә бетмәенчә, бичараның артында ике-өч баш яңа гына йомыркадан чыккан Балалары калды. Мескен Балачыклар аянычлы вә җан авырттыра торган тавышлары илә черелдәп, уянмас йокыга киткән...

Каты нәгърәсе берлән урманнарны тетрәткән, гайрәте берлән барча җанварларны калтыраткан Арыслан картайды. Борынгы көчле тырнаклары вә үткен тешләре зәгыйфьләнде; бичара Арыслан корышкан, салынган аяклары өстендә үз гәүдәсен көчкә генә күтәреп йөри башлады. Арыслан шул хәлендә...

Ниндидер бер Кырмыска тумаган һәм тумас диергә ярарлык дәрәҗәдә көчлелек илә мәшһүр иде. Рави сахихның сүзенә караганда, бу Кырмыска ике, хәтта өч бөртек богъдай ярмасын ялгыз күтәрә аладыр иде. Кырмыска шулкадәр батыр иде ки, күзенә...

Мужик, ничектер Төлкегә очрап, бу Төлке Мужикның Тавыкларын бик кырганлыктан җөдәгәнгә күрә, бу рәвешчә Төлкене вәгазьләргә тотынды: «И Төлке дуст, бер дә яшермичә, дөрестен генә әйт әле, без бу урында икәү генә бит, ни сөйләсәк...

Фил ничектер падишаһ Арыслан каршында зур хөрмәткә эләкте. Моның болай дәрәҗәгә менүе урмандагы Хайваннарга таралгач, алар: «Бу Фил карарга матур да түгел, сөемле дә түгел, ул кай җире белән Арыслан каршында хөрмәт тапты икән?» —...

Чүлмәк илә Казан бик дустланып, гомер буе аерылмаска вәгъдә куйдылар. Чүлмәк балчыктан гына ясалып, Казан чуеннан булганлыктан, Казанның дәрәҗәсе югарырак булса да (җә, дустлашуда исәпләшү нигә кирәк?), болар дустландылар. Шул дустлык буенча, учак алдында, мич...

Борын заманда Мисырда шундый гадәт бар иде: мәсәлән, бер баерак Кеше үлсә, аның җеназасы артыннан ялланган Нәүхәчеләр (Егълаучылар) җибәрәләр иде. Шул Нәүхәчеләр, зыяратка барып җиткәнче һәм кайтканчы, җеназа артыннан бер дә калмыйча, егълап йөриләр иде....