Тукай әдәбиятта

Ишеттем мин читтә «Туган тел»не, Халкым, нинди моңлы көең бар… Тукаемны йотылып тыңлаганда, Тамагымда кайнар төер бар. Кем ничектер, әмма мин бу җырны Тыңлыйм да гына тыңлыйм, туялмыйм. Әсәрләнәм сабый бала кебек, Ир булсам да...

…Ярты тәрәзәгә кадәр — кибәк, Чыпта белән ишек тышланган. Күрмәгәндә сөлгеләрне чәйнәп, Бозавы да шунда кышлаган. Чалгы пәке белән сырлый-сырлый, Әрәмәдән кискән таякны, Мич башында кайнар арышка мин Азмы утырдым күмеп аякны… Ишеткәнгә әллә шул...

*** Тукай җирендә мин күңелгә моң сулыйм. *** Тукай. Дәрдемәнд. Бер чорда яшәсәләр дә, халыкны төрлечә күргәннәр. Алтын таулар хуҗасының да югалмас мөлкәте сызылып–сызылып шигырьләрендә калган. Үзе дә ачлыктан киселеп, инкыйлабтан соң дөнья кичкән. ***...

Илдар Юзвевка* Халкым, син моңнан яралган, Җырда телең ачылган — Язмышың булып тезелгән Шагыйрьләр һәм гасырлар. Халкым, син моңнан яралган, Җырда рухың чагылган — Канатларың күтәрелгән Кол Гали кочагыннан. Халкым, син моңнан яралган, Җырында кайнар...

  Бер карасаң, бу дөньялар Кызганыч, кызык кына, Иман сүзе дә яшәде Сүзлеккә посып кына. Ахры, «имамнар калдыгы» Булып күренгәндер ул, Тере телдән заманында Шуңа сөрелгәндер ул… Җанны әрнетеп күп еллар Вөҗданда иман сызлар —...