Тукай сәнгатьтә

Шагыйрьләрнең язмышлары уртак:Намус белән — узган юллары.— Син кол! — диеп күпме каксалар да,Рухы беләнКол булмаган барыбер Кол Гали.              Тукай ятим килеш курыкмаган               Кара көчтән — кара шайтаннан,               Идел-йортыбыздан беркая да               «Китмибез!»...

(Г. Тукайның әйтелмичә калган йөрәк сүзе) Үзсүзләнеп яздым мин сызланып, Карамадым чиргә, бизгәгенә. Канатланып яздым: кан бозланып, Бу дөньяда җаным бизмәвенә. Шөкер, яшәгәндә «тел алмашып», Кайгысын да күрдек, шатлыгын да… Шулар, күңелемдә кристаллашып, Әверелде җырга,...

Кышкы урман.Зифа каеннарыКаршы ала мине тын гына:Иңнәренә салып ак шәлләрен,Чыккан алар чана юлына. Яңа юлны җитез чана сызган,Тапталмаган әле эзләре.Эзләр, эзләр!Кая илтә алар?Кем калдырган икән үзләрен? Хыял кошым! Синең канатларың Алып китте мине еракка. …Кыңгыраулар...

* * * — Әфәнделәр, нәрсә булды монда?Телиләрме орден бирергә?Әллә нашир күккә аштымы соң?..— Тукай булып китте биредә. Шигырь алып килгән. Көчкә йөри Һәм йөткерә үзе шулхәтле. Чебеш кенә тәндә — буйсынмас рух, Каян ала мондый куәтне?...

Борынгы заманнарда китапларны кулдан күчереп яза торган булганнар. Китап күчерү осталарын хаттатлар дип йөрткәннәр. Бу шигырьдә телгә алынган Габделнасыйр Сабит улы, Сөбхан Мәрҗани, Габделкәрим һәм Сәйфелмөлек Зәйнетдин улы — XVIII-XIX йөздә яшәгән хаттатлар.   Ут...