Истәлекләр. Юлъязмалар

Мөхәррир әфәнде* мине орышып яза: «Казаннан киткәнеңә икенче ай инде, бернәрсә дә язмыйсың, идарәгә бер мәкалә дә җибәрмисең…» — ди. Соң инде, әфәндем, үзең озата төшкәндә, «Фультон» парахудының эсселеген вә «сәйяр мунча» дияргә ярарлык булганын,...

I Авылны күпме мактасаң да, аның калада торып өйрәнгән кешене разый итмәслек урыннары табыла икән. Бигрәк кыш көне һәм быелгы кеби ачлык елда. Һәр көн димәсәм дә, бик җыш буран. Урамга да чыга алмыйсың.

(Баштан үткән бер эш) Мин быел 29 сентябрьдән үк салкынлыктан зарлана башладым. Шуннан бирле икәнлеге язып ташлаган бер бәетемнең төбендәге тарихтан беленде. Бәет шушы иде:

Бу ел апрель ахырында Казанның «Самолет» ширкәтенең «Тургенев» нам парахудына утырып, Әстерханга сәфәр иттем. Урыным 3 нче класста иде.