Тукай сәнгатьтә

                                           Шагыйрем! кодсиятең булсын синең күңлеңдә сер;                                           Дөньядан шагыйрь икәнеңне яшер, дустым, яшер…                                                             &nbnbsp;                                           Г. Тукай        Эзләп-эзләп табалмас миннән гайре һичкем бу байлыкны: Рифмалап куям менә хәзер Җаек илә Баекны! Таң калырлар кемсәләр...

  Кайтсаң иде, Тукай, күрер идең Милләтеңнең үсеш юлларын. Ишетер идең, ишетеп сөенер идең Елмаюын илнең, җырларын.                            К.Булатова   Кайт та, кайт, дип чакыралар сине, Кайта күрмә, Тукай, үкенерсең. Милләтеңнең «үсеш юлы»н күреп, —...

                                   Бик нәнидән белеп үстем җәмигъ эшне, Су ташыдым, җир казыдым һәм тиресне… “Авыр” диеп, көч җитмәслек эшләрнең мин Тибәрмәдем анда-монда һичбересен. Кушкан өчен, буйсынып мин вөҗданыма, Урманнарда утын кистем кайчагында. Шунда күрдем сөяннәрнең сөялгәнен...

                                                                Бөеклеген аңлап, чит милләтләр Аңа һәйкәл куйган заманда, Тукаеңны бар дип тә белмәгән Кавем үсеп ята Казанда. “Бар, диярсез, алар берән-сәрән, Бөтенләй үк әле юк түгел…” Берән-сәрәннәрне барлап кына Тынычлана алмас шул күңел. Фәхешлекне...

1. Зәйтүнә         “Без Чистайга китәчәгебезне, бары күрешү өчен генә килүебезне әйткәч, Тукай: ”Бик кызганыч”, — диде. Зәйтүнә Мәүлүдова. Очты дөнья читлегеннән, тарсынып күңлем кошы. Шат яратса да, җиһанда ят яраткан раббысы. Габдулла Тукай. Кара...

Тәүге кайгысы сабыйның Киң дөньясын тар ясый: «Әнкәемне кайтарыгыз!..» — Чәбәләнә нарасый. Ятим язмыш, фәкыйрь тормыш Алдан тора күренеп: Сабый бәхете китеп бара Ак кәфенгә төренеп. Сөю, назлау, иркәләүдән Алда тагын бар ниең? Көтә сине,...

Әни мәрхүмә китап алып, «Сак-Сок»ны көйли иде. Әниләренең каргышы Төшкән, дип сөйли иде. Без, сабыйлар, үкси-үкси Аңа сырыша идек. Әни рәнҗи күрмәсен дип, Тыңлый, булыша идек. Әллә чынлап Сак-Сок булу Куркытканмы күңелне, Һәрхәлдә, без әни...

Әсәрләрең кат-кат укып Сокланам мин сиңа, Тукай. Гомер бакый яшь калсаң да, Талантны мул биргән Ходай. Тирән акыл, затлы зиһен, Төпле фикер һәм зирәклек. Синдәй яп-яшь аксакаллар Бу дөньяда бик сирәктер. Һичбер кайчан булмагансың Әти...

Татар халкын уятырга теләп, метеор булып яндың, Габдулла. Аллаһ колы чәчкән орлыклардан гөлләр шытты, чәчәк аттылар… Пушкин илә Лермонтовны —  «Кояш» дидең, үз ролеңне әйттең — бары «Ай». Кояш вә Ай — бәхәсле мәсьәлә… Татарлыкның...

Әйтте Тукай: Ибраһим! Үлгән өчен үлеп йөрмә, исәннәрне уйла син! Әрвахларга файдаң тимәс чиле-пешле догаңнан. Исәннәргә саф татарча Акыл сора Ходайдан. Һәркем үлә, гүргә иңә — үлми калыр бәндә юк. Исән чакта тәүбә кирәк, үлгәннән...