Тукай КАЗАХча
Уа, достым! Саѓан берер бiр кеңесiм: Кiсiге сырыңды айтып үндеме сен. Iшiңде не болса да, тек, өзiң бiл, Жыла өзiң, іайѓыр өзiң тек өзiң күл. Жасырын іазнаны ашпа жүрегiңнен, Сөйлеме, артыі сөздi керегiнен. Басіаның, ойла,...
Ей, іұдайым! Әуелде, пендеңе іұрмет бар едi, Сәлделiге абырой да, іадiр-іұрмет бар едi. Халыі менiң айтіанымды, әсте екi етпейтiн, Бұл дүниеде жұмаі таѓы, байлыі, дәулет бар едi. Ешкiм маѓан сөз айтпайтын, іараны да аі десем,...
Өте әдемi! Іарашы сен, бұл іыздың көз, іасына, Миллион рахмет суретшiге, іандай шебер наіышына. (1) Күн бе, әлде?.. Іолаң шашты іайдан ѓана алды екен? Көр тәңiрiнiң іұдiретiн, сал көзiңдi басына. Уа, күн! Сен де ұялдың-ау,...
(Майковтан) Дос, таныс, тамыр деген маѓан бәрi, Беретiн кеңесi де, аіылдары: «Беремiз, әр уаіытта саѓан көмек, Сабыр ет жiберемiз сенi демеп». «Бiз барда, сен іорыіпа ешнәрседен, Іажеттi аямаймыз, көмек сенен». Нанбассың ендi іалай мұндай сөзге,...
«Тиер ем, мен аіынѓа сүйем» депсiң, Одан да тiптi жаісы аулаі кетсең. Дейсiң ѓой: «менi маітар өлеңменен, Тыңдар ем, көңiл ашар аіын деген». Сұлуым, одан даѓы базар барып, Дүкеннен бiр бұлбұлды сатып алып, — Кiлетке...
(Бiтпей іалѓан бiр өлең) Басіа малдар сияіты, бұл дүниеде көп сиыр, Іарасы да, аѓы да бар, бiраі бар ма көк сиыр? Белгiлi ѓой, ешуаіытта болмас, сiрә, кәк сиыр, Болмаса да, бiздiң жаіта, сол көк сиыр...
Сыр берме. Түссе ауырлыі іайгы шекпе, Не келiп, не кетпейдi ер жiгiтке? Бұл өмiр іандай жанмен күреспедi, Сен де шыі, іарсы тұрып күрескелi. О да жалѓыз, екеуiн жекпе-жексiң, Кауіары оның саѓан іайдан жетсiн. Әрине, күресу...
— Айналамда жас жiгiттер дөңгелейдi шыр айналып, Жаісы көрсiн дегендей боп сызылады, сыпайланып! — «Не iстеймiн?» деп маѓан іарап осы сөздi айтіаның. Сезiмiң мен бұл сөзiңде азыраі бар маітаның. Жiгiттердi іуу, саѓан тiптi оңай ойласаң,...
(Лермонтовіа елiктеп) Бұрынѓыдай, алдыңа кеп, бас имеймiн, мен іазiр, Айрылыстыі, алыстадыі, бөлек кеттiң сен іазiр. Аят емес ендi маѓан әмiр етiп айтіаның, Сұлтан да емес көңiлiмде ренжiткенiң, шаттыѓың. Сен де ұмыттың. Мен саѓан ендi еркiмдi...
Жайна, жаным, күн сәулесi! Іу үстiңнен бұлтты сен, Өлген арым жандансын тез, жылуыңмен жылтшы сенi Мен адастым, тура жолѓа өзiң бастап салмасаң, Сөндiр өрттi. Жанамын мен. Өзiң алып іалмасаң. Іұтыларлыі айла да жоі, түстiм терең...