1912
Кар-томаннан көтмәгәндә килде чыкты Шүрәлем. Дәшмимен. Тып-тын торам. Нишләр икән, дим, күрәлем. Иң элек төртте озын бармакларны ул бүркемә; Бармагы үтми аның, күрде, башымның күркенә. Сузды шуннан соң кулын, биттән минем эзләп кытык; Кайда ул...
Көлке булса кайвакыт шигъриятемнең кыйссасы, Анда бар бер җанлы хәсрәт, канлы ләгънәт хыйссасы. Уйлый торгач, мин үземнең җан ачымнан да көләм, Чөнки инде кайгыралмыйм, кайгырып арган булам. Хәсрәтем — әллә минем нурлы кабыклы бер җылан?...
Бик югартын күз салырга башладык әхлакка без, Кер күңелдә күплегеннән бармыйбыз ак якка без. Тик хәзер, йөз сумны урлап килгүче угъры кеби, Күз салабыз чын сүз әйтердән элек як-якка без. Бер сүз әйтергә саранлансак гакыллы...
(Сюжет русчадан) Җиһанның эссесен, салкын, бозын күрдем, карын күрдем; Ниләр күрсә бөтен үксез — барын күрдем, барын күрдем. Хәзер шатлык, уен-көлке телим инде җитәрлек күп; Сабый чакта гариб башым җәфа чикте, җитәр, бик күп....
Каз канатлары ак булыр, Ир канатлары ат булыр. Сабыйларның канатланыр вакъты Мәктәпләрдә укыр чак булыр. («Сабыйлар җыруы». — «Җан азыклары»нда (1912) басылган. Текст шуннан алынган. (Чыганак: Әсәрләр: 6 томда/Габдулла Тукай. – Академик...
(Экспромтъ) Алкаларың якты брилиант ич, — Җанкисәгем, ни кирәк тагы? Һәрнәрсәдән миңа син кыйбат ич! — Җанкисәгем, ни кирәк тагы? Син теләк ич миңа, син салат ич, — Җанкисәгем, ни кирәк...
Хәзрәти Пушкин авылда язды үз «Евгениен»*, Мин исә җырлыйм фәкать монда бәрәңгенең көен. Шунда да күрмим үземне һич тә Пушкиннән түбән; Тугъры күз салсаң эшенә — ул үзе миннән түбән: Бервакыт онтыр җиһан Пушкинне һәм...
(Кыйтга) Күп сөйләндем. Яхшы инде, мөнәкъкыйдләр сүкмәсә, Берсе барлык язганымны читкә себреп түкмәсә. Ул кавемнән булмыйдыр тәхрирчедән һичкем тыныч, Берсе бар, дустым минем, һәрбер сүзе үткен кылыч: Җил тегермәнен күрә дә:...
Булса ялган, тик кәгазьләрдән ясалган бер чәчәк, — Билгеле, үз өстенә яңгыр явардан куркачак. Чөнки яңгырда җебеп беткәч вә киткәч төсләре, Һичберәүнең чәчәккә инде китмәс исләре. Куркъмый яңгырдан, әгәр булса табигый, чын чәчәк, Чөнки ул...
Мин: «Мәхәббәтсез», — дидем, ләкин мәхәббәт төрлечә: Йолдыз ул күктән атылган җиргә, Генрих Гейнечә. Тугъры килгән урны чүплеккә, тиреслеккә аның: Каплап алган төрле шакшы, төрле пислек һәр ягын. Шунда кыткылдый әтәч, мыркылдый шунда дуңгызы; Шундый...